یک معتاد همه را معتاد می کند، یک نماز خوان چطور؟

می شود یک هیئتی کاملاً انگلیسی دقیقاً مطابق با خواست انگلیس برپا بشود و برنج و غذای هیئت را بدهد و با چند تا واسطه خرج هیئت را هم بدهد تا این جوان ها به جنگ با انگلیس نیایند...

بنده چند نکته به ذهنم رسید که اگر دوستان به آن توجه داشته باشند، قطعاً می توانند نهایت بهره را از فرصت هایشان بکنند و از تهدیدات این موضوع اجتناب کنند و برای آن برنامه داشته باشند. یکی از اتفاقاتی که مخصوصاً در این چند سال اخیر خیلی در هیأت پررنگتر شده و دوستان کم و بیش در جریان هستند، جابجا شدن ارزشها با ضد ارزشها در بعضی از ابعاد می باشد.

*بعضی جاها ضدارزش، ارزش شده. من یادم است بعضی از شبهات را مطرح می کنند اما با یک رنگ و لعاب بسیار خوب و جوان پسندکه کم و بیش دوستان در جریان هستند و بعضاً دیده شده که خیلی دوستان هم دقیقاً نمی دانند که چطور باید جواب بدهند.

*یکی از مسائلی که در این چند سال اخیر مطرح شده و از بعضی از اشخاصی که ما انتظارش را نداشتیم و شنیدیم، تغییر رویکرد دوستان در هیئت بوده و سرزنش دوستان، که آقا هیئت شما مثلاً فقط به عزاداری نمی پردازد و سیاسی شده و بعضی جاها با یک لحن بسیار معنوی به زعم خودشان خیلی عرفانی و عمیق بیان می کنند که:« مجلس امام حسین(ع) را قاطی با چیزهای دیگر نکنیم. بگذارید اون صلابت خودش را داشته باشد، و فقط عزاداری امام حسین(ع) باشد.قاطی چیزهای دیگر نکنید، خرابش نکنید. از این الفاظ این چنانی که ظاهرش هم یک جوری بوی تطیهر مجلس می دهد و یک جوری جا می اندازد که ما دلمان خیلی برای امام حسین(ع) می سوزد. جلسات امام حسین(ع) باید همان صلابت خودش را، زیبایی خودش را داشته باشد، پیرایه هایی که موجب خراب شدن مجلس می شود را از مجلس و این شعارهای این چنینی  دور کنید.

*جا دارد دوستان اهل قلم، و اهل فکر در این زمینه تأمل کنند و قلم بزنند و در نشریه و سایت و رسانه های دیگر جواب بدهند. الان وقت پرداختن عمیق به این موضوع نیست. اما اگر دقیقاً بیاییم و بررسی کنیم، چه در لایه های رویی این تفکر و چه در لایه های زیرینش، به راحتی حلقه های تفکر انجمت حجتیه را می توانیم ببینیم. همان بحث جدایی دین از سیاست که مرحوم مدرس فرمودند:« سیاست ما عین دیانت ماست.» همین در قالب هیئت مطرح شده است.

این جوان نیاید با انگلیس بجنگد

*یک نمونه اش را من عرض می کنم و در سندهای دولت انگلیس موجود است که در زمانی که به ایران حمله کرده بود در بوشهر، حتماً نوجوان ترها سریال «دلیران تنگستان» را یادشان هست. در اسناد دولت انگلیس آمده که در آن مقطع، ما دیدیم جوان ها گروه گروه هجوم می آورند که با انگلیس بجنگند و یک جوری به شکل بسیج الان ما البته با یک رنگ و لعاب دیگر. فکر کردیم که چکار کنیم که اینها نیایند و این طوری به صورت داوطلبانه و مردمی هجوم نیاورند و بر علیه ما بجنگند. فکر تأسیس و تقویت خیلی از هیئت ها به ذهن ما رسید. اسنادش هم هست که یک سری هیئت را ما آنجا پایه ریزی کردیم و تقویت کردیم که جوان ها نیایند و با ما نجنگند و در میدان مواجهه با ما قرار نگیرند.

یعنی می شود یک هیئتی کاملاً انگلیسی دقیقاً مطابق با خواست انگلیس برپا بشود و برنج و غذای هیئت را بدهد و با چند تا واسطه خرج هیئت را هم بدهد تا این جوان ها به جنگ با انگلیس نیایند.

*در این چند ساله گذشته آنهایی که سنشان به 30 یا 35 سال می رسند، حتماً یادشان هست. من خوب یادم هست که بعضی از هیئت ها قمه می زدند، شور و حال جلساتشان زبانزد بود. در هشت سال دفاع مقدس یک روز جبهه نرفتند . اصلاً انگار از یک امام حسین(ع) دیگر دم می زدند و به قول بزرگی که می گفت: آدم یک مقدار تأمل که می کند و به عمق نگاه می کند و رهنمودهای اهل بیت(ع) را مرور می کند، احساس می کند از امام حسین(ع) آنها با امام حسین(ع) ما فاصله است. اصلاً یک چیز دیگر است. در این دام نیفتیم.

انگلیس پشت پرده اختلاف افکنی بین شیعه و سنی

*امام عزیز و رهبر عزیزمان، نائب امام زمان(عج) وقتی به شما می گوید: تبری خودت را کنترل کن، علنی نکن، در انظار عمومی نیاور، ایشان جهان اسلام را می بینند. همین انگلیسی که دست پرورده اش وهابیت است که چشم دیدنش را هم نداری، همه ابزارش را در خدمت گرفته تا بین شیعه و سنی فاصله بیاندازد.

بنده جملات زیادی از بزرگان و حضرت آقا در این باره خواندم، آیا می دانید انگلیس پشت پرده اختلاف افکنی بین شیعه و سنی است؟ آیا می دانید همه ابزارش را در خدمت قرار گرفته است؟

جذب افراد به هیئت

دوستان یک همت جانانه بکنند و سعی کنند تا آنجایی که می توانند در دهه محرم آن کسانی را که با دستگاه امام حسین(ع) فاصله دارند بیاورند و بکشانند به هیئت، اصلاً برای خودتان برنامه بریزید، به خودتان بگویید، من الان هدف گذاری می کنم تا این ده نفر را به هیئت بیاورم. یعنی کسی اگر قرار هست هدایت بشود، در اینجا هدایت می شود، نوجوانان را جذب کنید، تنها نیاید. بنده چند شب پیش، زیارت آقا رفته بودم، ایشان یک جمله ای فرمودند:« یک معتاد می آید به محله ای دو سال بعد پانزده نفر را معتاد می کند اما یک نماز خوان که وارد یک محله بشود، ده سال دیگر می بیند که همچنان خودش تنهاست.» این را در برنامه های خودتان بگذارید، اگر کسی بیاید و عوض شود، زندگی خودتان زیر و رو می شود اثر وضعی اش این است که در دنیا و آخرت برای شما ماندگاری دارد.

ما ملت گریه سیاسی هستیم!

امام عزیزمان فرمودند ما ملت گریه سیاسی هستیم. نترسید اگر گفتند که جلسه تان سیاسی است، اصلاً حرکت امام حسین(ع) سیاسی بود. ما ملتی هستیم که با همین اشک ها، سیل جریان می دهیم و سدهایی که در مقابل اسلام ایستاده است را خرد می کنیم. اگر قرار باشد که خرد مقابل دشمنان اسلام نایستند فایده ندارد. آنها از همین گریه ها می ترسند. برای اینکه گریه بر مظلوم، فریاد در برابر ظالم است و یک جمله دیگر،« ما باید هر روز گریه کنیم.» این را هم امام عزیز فرمودند: ما باید هر روز برای حفظ این مکتب و حفظ این نهضت منبر برویم.

*بعضی از جملات فقط منحصر به حضرت امام است،ادبیات ایشان، ادبیات خاصی است، در جای دیگر امام می فرماید:« ما می خواهیم این هیاهو و با این گریه، با این نوحه خوانی، با این شعر خوانی، با این نثر خوانی، مکتب را حفظ کنیم چنانچه که تا به حال حفظ شده است.» در نهایت می فرماید که: « ما ملتی هستیم که با همین گریه ها، یک قدرت 2500 ساله را از بین بردیم.»(1)

 اهمیت کار خدام اهل بیت

*یک موضوع دیگر هم، اهمیت کار شماست.خدام از هم سبقت بگیرند. هر که شناختش بالاتر، معرفتش بالاتر است. هر چه می توانید از این فرصت استفاده کنید، فرصت محدود و اندک است و تا آنجایی که فرد می تواند برای خودش، معرفت جمع کند. اگر فرصت پیدا می کند، علاوه بر آن وظیفه ای که دارد، کار دیگری انجام دهد. خودتان را به یک کاری که شاید وقتی مختصر برایتان داشته باشد منحصر نکنید. اگر فرصت دارید به قسمت های دیگر هم کمک کنید، اصلاً دست روی دست نگذازید.

*من یادم هست وقتی اولین بار جنوب رفتم، گردانی آنجا بود، من غریبه بودم. اولین شبی که آنجا رسیدم، کنار سد دز،سمت دزفول بودم. ایام کربلای 5 بود. دیدم اینها کارها را تقسیم بندی می کنند. خادم الحسین قرار داده اند تا کارها انجام شود. من تصور اولیه ام این بود که تقسیم بندی برای این است که که کارها روی زمین نماند و هر کس یک گوشه کار را داشته باشد. بچه ها بیایند صبحگاه و از این دست مسائل. یک خرده که دقت کردم بعد از نیم ساعت دیدم که عجب دعوایی سر این مسئولیت هاست که بعضی ها اصرار دارند که حتماً باید تقسیم بندی کار صورت بگیرد که به همه کار برسد. چهار نفر همه این کارها را انجام می دهند به کسی دیگر کار می رسد. دعوا سر این است. هر جا که کار هست می بینید، نیازی به مسئول بالا دست نیست. می بینید که کسی جارو نکرده، یک جارو هم آنجا افتاده است، کار را معطل نگذارید.

من به دوستان توصیه می کنم کارها را از هم دیگر بقاپند. از آقا میرزا جواد آقای تهرانی(ره)، این عارف بزرگ، نقل شده است که: روز عاشورا می دوید و اجازه نمی داد کسی مشک آب را بردارد. مشک آب را به دوش می انداخت و خود ایشان شروع می کرد به عزاداران آب دادن. از وقتی می گفتند: آقا شما مرجع تقلید هستید،بگذارید کسی دیگر این کار را انجام دهد، ایشان می فرماید:« اگر می دانستید در خادمی کردن برای زائر امام حسین(ع)، برای عزادارها و این آب دادن و این خدمت کردن، چقدر برکت و فضل نهفته است و چقدر عنایات و تفضل های اهل بیت(ع) هست، دنبال کار دیگری نمی رفتید. بگذارید این کار را خودم انجام بدهم، کسی مانع فیض من نشود.»

و نکته آخری که می خواهم عرض کنم، این است که خیلی ها می آیند در جلسات فیض می برند، شما این بساط را هماهنگ می کنید که دیگران فیض ببرند. این بساط را برای دیگران مهیا می کنید. فرق می کند با مهمان یک شبه ای که می آید و یک گوشه ای می نشیند و یک گریه ای می کند و سینه می زند و می رود.

حضور خوب در جلسه، ناله زدن و اشک ریختن شما در مجلس خیلی تأثیر دارد، شما مثل قلب تپنده می مانید، که به همه اعضای بدن، خون تزریق و پمپاژ می کنید، کم نگذارید، داد بزنید، فریاد بزنید و گریه کنید.اینها تعابیر روایت است. من حتی یک کلمه دخل و تصرف در آن نمی کنم. برای خدا داد بزنید، برای امام حسین (ع) داد بزنید.